سپاس خداوند جهانیان را و درود و سلام بر سیدنا محمد راستین وعده‌ی امانت دار. بار خدایا ما را از تاریکی‌های نادانی و گمان به سوی انوار معرف و دانش و از لجنزارهای شهوات به بهشت برین بیرون ببر.

از نام‌های نیک خداوند: (رازق):

 برادران گرامی، به یکی دیگر از نام‌های خداوند می‌پردازیم و نام امروز «رازق» است.

نام رازق در قرآن و حدیث شریف:

 این نام در حدیث شریف وارد شده است. در حدیث انس رضی الله عنه که درباره‌ی نام‌های سه گانه‌ی پیشین است از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده است:

(( إنَّ الله هو المُسَعِّرُ، القابضُ، الباسط، الرازق ))
((خداوند قیمت‌گذار، تنگ می‌گیرنده، گشایش دهنده و روزی دهنده است.))

[روایت ابو داود و ترمذي از انس بن مالک ]

 این نام در قرآن کریم به صورت مقید در آیه‌ی زیر آورده شده است:

﴿ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنْزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيداً لِأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِنْكَ وَارْزُقْنَا وَأَنْتَ خَيرُ الرَّازِقِينَ ﴾
( عيسى پسر مريم گفت: بار الها پروردگارا از آسمان خوانى بر ما فرو فرست تا عيدى براى اول و آخر ما باشد و نشانه‏ اى از جانب تو و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى ‏دهندگانى )

( سوره مائده )

رازق در زبان عربی:

 "رازق" در زبان اسم فاعل است. رزق يرزق رزقا فهو "رازق" و رزق منظور چیزی است که سود می‌رساند.
بنابراین علماء میان روزی و کسب درآمد تفاوت گذاشته‌اند. چیزی که می‌خورید و لباسی که می‌پوشید و خانه ای که ساکن هستید، این‌ها رزقی هستند که از آن‌ها بهره می‌برید. اما پس انداز و مبلغ مالی دستاوردی است بهره ای از آن نمی‌برید. آن‌چه که مستقیما از آن بهره می‌بری رزق است. اما آن‌چه کسب کرده‌ای و از آن استفاده نمی‌کنی کسب تو هست. اما درباره‌ی درآمد می‌پرسند از کجا آن را به دست آورده‌ای؟ با آن چه کردی؟ با آن‌که شما از آن بهره ای نبرده اید. یعنی کسی که یک میلیارد دارد چه می‌خورد؟ تنها یک وعده‌ی مشخص را می‌خورد و یک لباس می‌پوشد و بر یک تختخواب می‌خوابد و توان بهره گیری اش از زندگی سقفی دارد. هر چقدر هم ثروتمند باشید چقدر می‌خورید؟ یک وعده‌ی مشخص. چند لباس می‌پوشید؟ یک لباس. در یک شب بر روی چند تختخواب می‌خوابید؟ بر روی یک تختخواب.

رزق و درآمد:

 رزق: تنها چیزی که از آن بهره می‌برید. درآمد: حجم مالی شماست. حجم مالی شما چیزی است که هرگز از آن بهره نمی‌برید، اما به شما تکبر و قدرت و نیرو می‌دهد، ولی هر ریالی که کسب نموده‌اید برایش مورد بازخواست قرار می‌گیرید با این‌که از آن استفاده ای نکرده اید.
برای همین در برخی از روایت‌های ماثور آمده است:

(( إن روح الميت ترفرف فوق النعش، تقول يا ولدي يا أهلي، لا تلعبن بكم الدنيا كما لعبت بي، جمعت المال مما حلّ وحرم، فأنفقته في حله وفي غير حله، فالهناء لكم والتبعة عليّ ))
((روح مرده بر روی جسد پرواز می‌کند و می‌گوید ای فرزندم و ای خانواده ام، دنیا چنان که مرا بازی داد با شما بازی نکند، مال حلال و حرام را اندوختم و آن را در حلال و حرام صرف کردم که برای شما مبارک است و پیامدهای آن را من تحمل می‌کنم))

[ روایت ماثور]

 رزق و روزی همان بخشش است. استرزقه یعنی از او روزی خواست. وزن استفعل در عربی افاده‌ی طلب می‌دهد. استغفر یعنی طلب آمرزش کرد. استرحم یعنی طلب رحمت کرد. استرزق طلب رزق کرد. گاهی باران رزق نامیده می‌شود؛ زیرا گیاه را می‌رویاند و گندم و سبزی‌ها را می‌رویاند. بنابراین ررق از نتایج باران است.

مومن باید روزی را تنها به خداوند نسبت دهد:

 اما این فرموده‌ی الهی:

﴿ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ﴾
(و تنها نصيب خود را در تكذيب [آن] قرار مى‏ دهيد)

( سوره واقعه )

 باران زیادی می‌بارد و می‌شنویم که می‌گویند: توده‌ی کم فشاری از روی قبرس به سمت ما می‌آید؛ زیرا این رزق خداوند است. این فضل خداوند است. این رحمت خداوند است. رزق را به اسباب زمینی نسبت می‌دهیم.

﴿ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ﴾
(و تنها نصيب خود را در تكذيب [آن] قرار مى‏ دهيد)

 و در حدیث صحیح از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم وارد شده است که پس از یک شب بارانی فرمود:

(( هل تدرون ماذا قال ربكم ؟ قالوا: الله ورسوله أعلم قال: أصبح من عبادي مؤمن بي وكافر. فأما من قال: مُطِرْنا بفضل الله ورحمته: فذلك مؤمن بي كافر بالكوكب وأما من قال: مُطِرْنَا بِنَوْءِ كذا وكذا: فذلك كافر بي، مؤمن بالكواكب ))
((آیا می‌دانید پروردگارتان چه گفت؟ گفتند: خدا و رسولش بهتر می‌دانند. فرمود: برخی از بندگانم به من ایمان آوردند و برخی کافر شدند. اما کسانی که گفتند: خداوند فضل و رحمت خود را به ما بخشید: این‌ها مومن بودند ونسبت به آسمان و زمین کافر شدند، اما کسانی که گفتند: به سبب تقابل فلان ستاره بر ما باران بارید: این‌ها به من کافر شدند و به آسمان و زمین یقین دارند))

[ به روایت بخاری، مسلم، ابو داود، نسائي و مالک از زيد بن خالد جهني ]

 در توضیح این حدیث برخی رویدادها را تنها به اسباب زمینی نسبت می‌دهند. یعنی زلزله ای تمام چیزها را از بین برد به شما می‌گوید تنها یک زمین لرزه بود. چرا اینجا اتفاق افتاد و فلان جا نشد؟ با وجود آن‌که خداوند عزوجل می‌فرماید:

﴿ وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ ﴾
(و پروردگار تو [هرگز] بر آن نبوده است كه شهرهايى را كه مردمش اصلاحگرند به ستم هلاك كند)

( سوره هود )

انسان باید اسباب را به مسبب آن نسبت دهد تا با او آشتی و تعامل برقرار کند:

 چرا تنها تفسیر زمینی نزدیک را قبول می‌کنید و تفسیر دور از ذهن را به خداوند عزوجل نسبت می‌دهید؟ انسان گاهی تفسیر والا، الهی و توحیدی را رد می‌کند و تنها تفسیر زمینی شرک آمیز و ظاهری را می‌پذیرد.
درد و رنج‌های مسلمانان امروزی تنها به استعمار و صهیونیسم جهانی نسبت داده می‌شود. خداوند کجاست؟ چطور به آنان اجازه داده بر جهان تسلط یابند؟ آیا ما بندگان او نیستیم؟ پس ناگزیر باید اسباب را به مسبب و به آفریننده‌ی آسمان‌ها و زمین نسبت داد تا بتوانید با او تعامل و آشتی برقرار کنید.
بنابراین نباید رویدادها را با اسباب زمینی شرک آمیز تعبیر کنید و اگر ناگزیر باید رویدادها را با اسباب زمینی تعبیر کرد مسبب آن الله است و در این امر حکمتی والا و بسیار والا نهفته است.

روزی دو نوع اند: روزی آشکار و روزی نهان:

 برادران روزی دو نوع است. روزی آشکار مانند روزی مورد نیاز بدن. به بازار تره بار بنگرید. حجم بالایی از میوه‌ها، سبزی‌ها، غلات، گندم و گوسفند، رقم‌های نجومی. تمام این‌ها روزی بندگان و روزی بدن است. نوعی روزی هم پنهان است و آن معارف و ایمان است. خداوند عزوجل فهم کتاب خود را به بنده اش به روزی داده است. این کار روزی و رزق است.
به همین تناسب: علم بزرگترین نوع روزی است و دلیل آن:

﴿ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ وَكَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ عَظِيماً ﴾
(و آنچه را نمى‏ دانستى به تو آموخت و تفضل خدا بر تو همواره بزرگ بود)

( سوره نساء )

﴿ وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى آتَيْنَاهُ حُكْماً وَعِلْماً ﴾
(و چون به رشد و كمال خويش رسيد به او حكمت و دانش عطا كرديم)

( سوره قصص آيه: 14 )

 خداوند عزوجل اموال را به هر کس دوست داشته باشد و دوست نداشته باشد، عطا می‌کند. باید واقع نگر باشیم. اموال را به قارون داد، ولی او را دوست نداشت و به او دستور فرمود:

﴿ وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ ﴾
(و با آنچه خدايت داده سراى آخرت را بجوى)

( سوره قصص آيه: 77 )

 و اموال را به سیدنا عثمان هم داد و او را دوست داشت و او آن را برای جیش العسره هزینه کرد و پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:

(( ما ضرّ عثمان ما عمل بعد هذا اليوم ))
((از امروز به بعد هیچ کاری به عثمان ضرر نمی‌رساند))

[به روایت حاكم از عبد الرحمن بن سمره ]

 خداوند کاملا از او خشنود بود. پادشاهی را به فرعون بخشید درحالی که او را دوست نداشت و آن را به سلیمان داد و او را دوست داشت. اما کسانی که آنان را دوست دارد چه به آنان بخشیده است؟ پادشاهی معیار نیست و مال هم ملاک نیست. اما کسانی را که او دوست دارد پیامبران هستند. اوج قله‌ی انسانیت:

﴿ وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى آتَيْنَاهُ حُكْماً وَعِلْماً ﴾
(و چون به رشد و كمال خويش رسيد به او حكمت و دانش عطا كرديم)

 پس اگر روزی شما به سان روزی محبوبان الهی بود خداوند عزوجل را سپاس نمایید. در روی زمین در قاره آسیا موش پرست وجود دارد. افرادی وجود دارند که آلت مردان را می‌پرستند و گروهی موج دریا را می‌پرستند و گروهی هم گاو پرستند و گروهی نیز خورشید و ماه را می‌پرستند و افرادی نیز سنگ می‌پرستند. اما خداوند سبحان به ما منت نموده و ما را گرامی داشته تا آفریدگار آسمان‌ها و زمین را بپرستیم.

خداوند عزوجل "رازق" است که روزی را ضمانت نموده است، گرچه به طول انجامد:

 اما خداوند عزوجل «رازق» کسی است که تمام آفریده‌ها را روزی می‌دهد و کسی است که روزهای آنان را پیش از آفرینش جهانیان تعیین کرده است.

﴿ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ﴾
(خدا همان كسى است كه شما را آفريد سپس به شما روزى بخشيد)

( سوره روم آيه: 40 )

 یعنی فرزندتان را به کشوری اروپایی می‌فرستید تا درس بخواند. او باید مطمئن شود که هزینه‌های شش سال وی را برایش ارسال می‌کنید... برای اطمینان..
خداوند عزوجل می‌فرماید:

﴿ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ ﴾
(خدا همان كسى است كه شما را آفريد)

 فعل ماضی

﴿ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ﴾
(سپس به شما روزى بخشيد)

 نگفته سپس شما را روزی می‌دهد

﴿ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ﴾
(سپس به شما روزى بخشيد)

 خداوند عز وجل "رازق" است. خود را مکلف به تکمیل روزی و لو بعد از مدتی نموده است. هر انسانی نزد خداوند یک روزی دارد، اما در وقتی معین به او داده می‌شود. گفته اند: کسی که چیزی را زودتر طلب کند با محرومیت از آن عذاب می‌شود. پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند:

(( أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّهَ وَأَجْمِلُوا فِي الطَّلَبِ فَإِنَّ نَفْساً لَنْ تَمُوتَ حَتَّى تَسْتَوْفِيَ رِزْقَهَا وَإِنْ أَبْطَأَ عَنْهَا فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَجْمِلُوا فِي الطَّلَبِ خُذُوا مَا حَلَّ وَدَعُوا مَا حَرُم. ))
((ای مردم از خدا بترسید و به زیبایی درخواست کنید، چراکه هیچ کس هرگز نخواهد مرد مگر آنکه روزی خود را کامل دریافت کند، هر چند هم که طول بکشد. پس از خداوند بترسید و به زیبایی درخواست کنید و حلال را بگیرید و حرام را رها کنید))

[روایت ابن ماجه از جابر بن عبد الله ]

 و در راويتی آمده است:

(( استجملوا مهنكم ))
((شغل زیبا برگزینید))

 شغل شریفی را انتخاب نمایید. شغلی که به مردم سود برساند و در آن باجگیری از مردم نباشد. کاری را برگزینید که مردم از آن بهره مند گردند و از آن به ترس و وحشت نیفتند. اطرافیان از آن سود ببرند و شغلی را پیشه نکنید که درآمد آن بر آوار مردم بنا شود؛ چرا که نزدیک‌ترین چیز به زندگی انسان رزق و روزی او و همسر و شغل و وسیله‌ی نقلیه‌ی اوست. وسیله عوض می‌شود. خانه عوض می‌شود. اما همسر یا فرزندان و کارش؛ اگر کار بر خلاف برنامه‌ی الهی بود دیگر مشکل است و شما برای همیشه از نظر الله به دور خواهید ماند.

روزی‌های خداوند سبحان بی شمار است:

 حدیثی دیگر:

(( نفث روح القدس في روعي أن نفساً لن تخرج من الدنيا حتى تستكمل أجلها وتستوعب رزقها فأجملوا في الطلب، ولا يحملنكم استبطاء الرزق أن تطلبوه بمعصية الله، فإن الله لا ينال ما عنده إلا بطاعته ))
((روح القدس اين پندار را در خاطر من انداخت كه هيچ كس نمي ميرد جز آن‌كه اجلش به پايان برسد و روزى خود را تمام دریافت كند، پس از خدا بترسيد و در طلب معتدل باشيد و اگر روزى يكى از شما دير رسيد آن را به‌وسيله‌ی معصيت خدا نجويد، زيرا آنچه پيش خداست جز به وسيله‌ی اطاعت او به دست نمى آيد.))

[ به روایت طبراني از ابوامامه باهلي ]

 آیه‌ی شریفه:

﴿ يَا أَيُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَيْرُ اللَّهِ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ﴾
(اى مردم نعمت‏ خدا را بر خود ياد كنيد آيا غير از خدا آفريدگارى است كه شما را از آسمان و زمين روزى دهد)

( سوره فاطر آية: 3 )

 یکی از علماء گفته است: رزق نامی است که هم انسان و هم غیر انسان را در بر می‌گیرد و این کلمه بر روزی دنیا و آخرت تعمیم داده می‌شود. ورود به بهشت روزی است. نجات در روز قیامت روزی است. علم دنیا، کمال یافتن از سوی الله، بردباری، پرهیزگاری، همه این‌ها روزی است. به سادگی ما منظور از رزق را فقط مال می‌دانیم. شاید انسانی را ببینید که درآمدی اندک دارد اما علم فراوانی دارد و نام نیکی از او بر زبان هاست. آرامش درونی دارد. خداوند او را توفیق می‌دهد. یا داعی بزرگی است. اموال وی بسیار اندک است. اما مقام او نزد خداوند بسیار والاست.
پس نباید تصور کنیم که واژه‌ی رزق به معنای مال است، خیر، رزق و روزی‌ها نزد خداوند عزوجل بی شمار است و خداوند عزوجل فرموده است:

﴿ الم * ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ * الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ﴾
(اين است كتابى كه در [حقانيت] آن هيچ ترديدى نيست [و] مايه‌ی هدايت تقواپيشگان است * آنان كه به غيب ايمان مى ‏آورند و نماز را بر پا مى دارند و از آنچه به ايشان روزى داده‏ ايم انفاق مى كنند.)

( سوره بقره )

خداوند عزوجل خود را ملزم به دادن روزی بندگان کرده است:

 گاهی خداوند عزوجل به کسی جایگاهی می‌بخشد و با این جایگاه مشکلات بزرگی حل می‌شود. این سرمایه‌ی شما است. مردم از شما می‌ترسند و اوامر شما را اطاعت می‌کنند. این هیبت را برای خدمت به مردم و حل مشکلات آنان و نجات نیازمندان به کار بگیرید. آیه‌ی شریفه می‌گوید:

﴿ وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا ﴾
(و هيچ جنبنده‏ اى در زمين نيست مگر [اين‌كه] روزي‌اش بر عهده‌ی خداست)

( سوره هود آيه: 6 )

 حرف عَلَی کجا آمده است؟ با لفظ جلاله، به این معنا که خداوند خود را ملزم نموده به بندگانش روزی دهد

﴿ عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا ﴾
(روزي‌اش بر عهده‌ی خداست)

 پس از آن

﴿ وَمَا مِنْ دَابَّةٍ ﴾
(و هيچ جنبنده‏ اى نيست)

 افاده‌ی استغراق افراد یک نوع را می‌کند.
اگر معلم وارد یک کلاس شود و بگوید: ای دانش آموزان، من برایتان هدیه ای دارم. یعنی برای افرادی که در مقابلش هستند. اما اگر گفت: تمام دانش آموزان این کلاس نزد من هدیه دارند. این حرف افاده‌ی فراگیری دارد و حتی غائبان از کلاس را نیز شامل می‌شود. حتی کسی که اکنون نمی‌تواند هدیه را بگیرد. هر دانش آموزی که در این کلاس است نزد من هدیه دارد. این شامل تمام افراد یک نوع می‌شود.
نگفته است: جنبنده روزی اش بر خداست، فرموده است:

﴿ وَمَا مِنْ دَابَّةٍ ﴾
(و هيچ جنبنده‏ اى نيست)

 یعنی حتی مورچه ای که بر روی تخته سنگی در شب تاریکی راه می‌رود خداوند روزی اش را می‌دهد.
بز کوهی که در قله‌ها زندگی می‌کند. چشمه‌هایی در قله‌ی کوه‌ها وجود دارد. در قله‌ها مخزن‌هایی در نوک قله‌ها وجود دارد. کمک رسانی شگفت آور به خاطر بزهای کوهی. بزهای کوهی که در قله‌های زیستگاه دارند چشمه‌های آبی برایشان فراهم است. به این معنا که این چشمه‌ها از کوه‌های بالاتر از خود سرچشمه دارند. آبشخورها و سنگ آب‌هایی وجود دارد. باران‌ها برای پر کردن این آبشخور کافی نیست. چشمه ای که سرچشمه اش در طرطوس است و از زیر دریا نشأت می‌گیرد. در اندونزی سیزده جزیره وجود دارد. هر جزیره ای یک چشمه آب شیرین دارد. این‌ها نشانه‌های بزرگی و عظمت الله است.
بنابراین

﴿ وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى ﴾
(و هيچ جنبنده‏ اى در زمين نيست مگر [اين‌كه] روزيش بر)

 یعنی خداوند خود را ملزم به روزی دادن به بندگانش کرده است.

شجاعت انسان در این است که روزی شرعی مقدر از جانب خداوند را استفاده کند:

 حتی غذای حرامی که انسان می‌خورد یک روزی از جانب الله است. یعنی مثالی را که بسیار نقل می‌کنم اکنون نیز می‌گویم:
باغی یک درخت سیب دارد. درخت هفتم و شاخه‌ی سوم و فرع چهارم و سیب پنجم. این از آن فلانی است. فلانی شاید آن را با مال خود بخرد و شاید در مهمانی بخورد و یا هدیه بگیرد و یا آن را بدزدد و یا گدایی کند. گدایی، دزدی، هدیه، دعوتی و خریدن ، همه این‌ها گزینه‌های بدست آوردن سیب است. به هر حال این سیب از آن اوست.
شجاعت شما در این است که روزی شرعی مقدر از جانب خداوند را استفاده کنید:

(( نفث روح القدس في روعي أن نفساً لن تخرج من الدنيا حتى تستكمل أجلها وتستوعب رزقها فأجملوا في الطلب ))
((روح القدس اين پندار را در خاطر من انداخت كه هيچ كس نمي ميرد جز آن‌كه اجلش به پايان برسد و روزى خود را تمام دریافت كند، پس از خدا بترسيد و در طلب معتدل باشيد))

[ روایت طبرانی از ابو امامه باهلي ]

 خودتان را خوار نکنید، در مقابل ثروتمندان قد خم نکنید و در مقابل قدرتمندان خودتان را خوار ننمایید:

(( اطلبوا الحوائج بعزة الأنفس فإن الأمور تجري بالمقادير ))
((با عزت نفس نیازمندی‌هایتان را بجویید، چرا که امور مقدر شده است.))

[ ابن عساكر از عبد الله بن بسر با سند ضعيف]

 یک بار برادری پیر با من دیدار نمود. از وی پذیرایی مختصری نمودم. اولین لقمه را در این مهمانی برداشت و پیش از آن‌که بخورد گفت: پاک و منزه است آن‌که این لقمه را قسمت ما نموده است و هیچ کسی را از فضل و بخشش خود محروم نمی‌کند.
این گونه باور داشته باشید. خداوند عزوجل هیچ کس را از فضل و کرم خود محروم نمی‌نماید. او شما را آفریده است و ضامن روزی شما شده است. ضامن ازدواج شما و کار شما شده است. ناراحت نباشید. نگران و ناامید نباشید و گلایه نکنید. پاک و منزه است آن‌که این لقمه را قسمت ما نموده است و هیچ کسی را از فضل و بخشش خود محروم نمی‌کند.
حتی دزدانی که در دنیا دزدی می‌کنند این روزی خداوند عزوجل است، اما آنان برای به دست آوردنش راه دزدی را انتخاب کرده اند تا مواخذه شوند، اما این روزی آنان بوده است.

تباهی اعمال در آخر الزمان به عنوان یک پیامد:

 برادران گرامی، گاهی انسان به شگفت می‌آید که امور بر خلاف مصلحت اسلام در جریان است. آنان در ناز و نعمت و ثروت زندگی می‌کنند و از جایگاه استراتژی عجیبی برخورداراند و با وجود این، این همه ثروت از آنان نیست و یکی می‌آید و به زور آن را از آنان می‌ستاند.
عبد الله بن عمر از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم روایت نمود و گفت:

(( أَقْبَلَ عَلَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: يَا مَعْشَرَ الْمُهَاجِرِينَ خَمْسٌ إِذَا ابْتُلِيتُمْ بِهِنَّ وَأَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ تُدْرِكُوهُنَّ، لَمْ تَظْهَرْ الْفَاحِشَةُ فِي قَوْمٍ قَطُّ حَتَّى يُعْلِنُوا بِهَا ))
((رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم رو به ما نمود و فرمود: ای گروه مهاجرین! پنج‌تا خصلت اند، زمانی که شما به آن‌ها مبتلا شدید و من به خدا پناه می‌برم از این که شما آن‌ها را دریابید: هر زمانی که فاحشه و بی‌حیایی در میان قومی ترویج یافت و آن را آشکارا مرتکب شدند))

[ ابن ماجه و بزار و بيهقي از عبد الله بن عمر ]

1 ـ گسترش فحشا:

 اکنون در جهان امروز همجنس بازان در جهان سازمان‌، رهبر، مرجعیت و کارت شناسایی دارند. از حکومت درخواست دارند مانند سایر شهروندان با آنان برخورد نماید و حکومت‌های زیادی در دست دارند. گاهی سفیر یک کشور بزرگ مراسم تودیع در پایتخت برایش برگذار می‌شود. در آن مراسم شریک جنسی وی نیز حاضر می‌شود. در برخی از کشورهای غربی قانونی وجود دارد که به شریک جنسی وی تابعیت می‌دهد. اگر شخصی از کشوری پیشرفته یک شریک جنسی داشته باشد این شریک جنسی او مستحق دریافت تابعیت است و برایشان تدارکات دیده می‌شود.
اکنون می‌گوید:

(( حَتَّى يُعْلِنُوا بِهَا ))
((آن را آشکارا مرتکب شدند))

[ ابن ماجه و بزار و بيهقي از عبد الله بن عمر ]

 همجنس بازی انحراف خطرناکی است. با فطرت در تناقض است. در بسیاری از کشورها و در قالب قوانین رسمی شریک همجنس شخص محترم و از تمام امتیازات شخص متاهل بر خوردار است.

2 ـ گسترش بیماری:

(( لَمْ تَظْهَرْ الْفَاحِشَةُ فِي قَوْمٍ قَطُّ حَتَّى يُعْلِنُوا بِهَا إِلَّا فَشَا فِيهِمْ الطَّاعُونُ وَالْأَوْجَاعُ الَّتِي لَمْ تَكُنْ مَضَتْ فِي أَسْلَافِهِمْ ))
((هر زمانی که فاحشه و بی‌حیایی در میان قومی ترویج یافت و آن را آشکارا مرتکب شدند، طاعون و دردها و امراض دیگری که در اسلاف‌شان از آن‌ها خبری نبوده در میان‌شان به شدت منتشر می‌گردد.))

[ ابن ماجه و بزار و بيهقي از عبد الله بن عمر ]

 ایدز. در قدیم اگر کسی سفر می‌کرد و شب درب خانه ای را می‌زد از ترس خداوند به لرزه می‌افتاد و درب را باز نمی‌کرد، اما اکنون از ترس ایدز لرزه بر اندام می‌افتد.

﴿ فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ ﴾
(و خدا اعمالشان را تباه گردانيده)

( سوره احزاب آيه: 19 )

3 ـ گسترش تقلب و خیانت:

(( وَلَمْ يَنْقُصُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ إِلَّا أُخِذُوا بِالسِّنِينَ ))
((هرگاه در کیل و وزن، کمی کردند به قحط‌سالی گرفتار خواهند شد.))

 تقلب. انواع تقلب.

(( وَشِدَّةِ الْمَئُونَةِ، وَجَوْرِ السُّلْطَانِ عَلَيْهِمْ، وَلَمْ يَمْنَعُوا زَكَاةَ أَمْوَالِهِمْ إِلَّا مُنِعُوا الْقَطْرَ مِنْ السَّمَاءِ، وَلَوْلَا الْبَهَائِمُ لَمْ يُمْطَرُوا، وَلَمْ يَنْقُضُوا عَهْدَ اللَّهِ وَعَهْدَ رَسُولِهِ إِلَّا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ عَدُوّاً مِنْ غَيْرِهِمْ فَأَخَذُوا بَعْضَ مَا فِي أَيْدِيهِمْ ))
((وضعیت آذوقه سخت می‌شود و ستم پادشاه آنان را فرا می‌گیرد. هرگاه از دادن زکات امتناع ورزیدند، باران از آسمان بند می‌شود و اگر چارپایان نمی‌بودند، اصلاً باران نمی‌بارید. هرگاه عهد خدا و رسول را بشکنند، خداوند دشمنان بیگانه را بر آنان مسلط می‌گرداند که بسیاری از آنچه در دست‌هایشان است از دست شان می‌گیرند.))

[ ابن ماجه و بزار و بيهقي از عبد الله بن عمر ]

 در اولین جنگ هفتصد میلیارد از کشور ما به کشورهای غربی منتقل شد. در هر جنگی هزاران میلیارد از کشور ما به کشورهای غربی منتقل می‌شود.

4 ـ حکم نکردن به کتاب خداوند:

(( وَمَا لَمْ تَحْكُمْ أَئِمَّتُهُمْ بِكِتَابِ اللَّهِ وَيَتَخَيَّرُوا مِمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَّا جَعَلَ اللَّهُ بَأْسَهُمْ بَيْنَهُمْ ))
((و تا زمانی که ائمه و حکمرانان به کتاب خدا حکم نکنند و آنچه را خداوند فرود آورده اختیار ننمایند، خداوند آنان را گرفتار اختلافات داخلی می‌کند.))

[ ابن ماجه، بزار و بيهقي از عبد الله بن عمر ]

 جنگ‌های داخلی.

(( وَمَا لَمْ تَحْكُمْ أَئِمَّتُهُمْ بِكِتَابِ اللَّهِ وَيَتَخَيَّرُوا مِمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَّا جَعَلَ اللَّهُ بَأْسَهُمْ بَيْنَهُمْ ))
((و تا زمانی که ائمه و حکمرانان به کتاب خدا حکم نکنند و آنچه را خداوند فرود آورده اختیار ننمایند، خداوند آنان را گرفتار اختلافات داخلی می‌کند.))

 دشمن بر آنان چیره می‌شود و هر چه دارند به تاراج می‌برد.

(( مُنِعُوا الْقَطْرَ مِنْ السَّمَاءِ ))
((باران از آسمان بند می‌شود))

[ ابن ماجه، بزار و بيهقي از عبد الله بن عمر ]

 این‌ها همه اشتباهاتی است که مسلمانان در آخر الزمان مرتکب می‌شوند.

شناخت خدا بهترین رزق از میان دو رزق جسمی و روحی است:

 علما گفته اند: روزی بدن با غذا و روزی روح با شناخت و دانش تامین می‌شود. علم و معرفت روزی است. معرفت بهترین روزی از این دو نوع است. وقتی خداوند درآمد بالایی به شما می‌دهد شما بهترین غذا را با آن می‌خورید و بنده ای دیگر را معرفت و علم روزی می‌دهد. به یقین بدانید که بنده‌ی دیگر نزد خداوند از شما والاتر است، زیرا خداوند روزی جان را به او داده است و روزی جان و روان همان معرفت و دانش است؛ خداوند متعال می‌فرماید:

﴿ وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى آتَيْنَاهُ حُكْماً وَعِلْماً وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴾
(و چون به رشد و كمال خويش رسيد به او حكمت و دانش عطا كرديم و نيكوكاران را چنين پاداش مى‏ دهيم)

( سوره قصص )

 و پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:

(( أبيت عند ربي يطعمني ويسقيني ))
((نزد پروردگارم می‌خوابم و او به من خوراکی و نوشیدنی می‌دهد.))

[ مسلم از ابوهریره]

 گاهی برخی از برادران در مجلسی هستند. مجلسی مبارک و باشکوه و نورانی و شادمان و محبت آمیز و یاد خدا در آن جاری است. به شما می‌گوید: در جلسه ای بودم که تا زنده ام از یادم نمی‌رود. فقط یک لیوان چایی پذیرایی شدند. اما گاهی بهترین غذاها آورده می‌شود و انواع و اقسام خوراکی‌ها می‌آورند و به شما می‌گوید: هیچ خوش نگذشت و راحت نبودم.
یکی از علما می‌گوید: «رازق» کسی است که با توفیق و یاری خود روح را غذا دهد و باور واعتقاد به خود را در دل برگزیدگان بیفکند. رزق دو نوع است. رزق و روزی جسمی و رزق و روزی روحی. ما نیازمند روزی جسمی هستیم. اما نیاز بزرگ خود به روزی روح یعنی شناخت خدا را فراموش نکنید.

﴿ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ وَكَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ عَظِيماً ﴾
(و آنچه را نمى‏ دانستى به تو آموخت و تفضل خدا بر تو همواره بزرگ بود)

( سوره نساء )